Zondag 17 juli was waarschijnlijk de allerbeste vliegdag die voor modelvliegen mogelijk is. Uitgezonderd voor F3F (hellingvliegen) dan. De weersomstandigheden waren optimaal. Zelf had ik een stevig briesje verwacht, omdat het al maanden zo waait. Ondanks het perfecte weer toch slechts 8 deelnemers aanwezig vandaag bij de NK wedstrijd F3J. De afname van het deelnemersaantal is inmiddels een vast en pijnlijk gespreksonderwerp tijdens wedstrijden van alle wedstrijdklassen in de modelvliegsport. Zelfs internationaal. Er is begrip voor de afname, want tijden veranderen en de modelvlieger gaat daar in mee.
Ik had het ergens anders ook al geschreven: Zelf sta ik ook niet meer te trappelen van ongeduld om na een drukke fulltime 2 verdiener werkweek op zondagochtend weer vroeg op te staan, dure en vervuilende kilometers door een druk Nederland te rijden en dan te hopen op goed weer voor een leuke training of wedstrijd om 's middags na een vaak intensieve dag in de zondagmiddag-familie-bezoek-file te belanden. Tel daar de kosten voor de hobby, modelvliegclubs in nood en de algemene verindividualisering bij op en de afname is een feit.
Ondanks dat ik zelf het wedstrijdvliegen eind 2014 aan de wilgen heb gehangen kon ik de F3J wedstrijd van vandaag niet laten schieten. Georganiseerd bij mijn eigen club, de Deventer Luchtvaart Club, lekker dichtbij en ik beschik over geschikte slechts licht verouderde wedstrijdmodellen. Zonder wedstrijd had ik met dezelfde modellen gevlogen, maar dat had dan niet gekund omdat er dan een wedstrijd gaande zou zijn. Dus inschrijven volgde. Dat kan tot uiterlijk de vrijdag voor de wedstrijdzondag. Dat is best handig omdat je dan o.a. de weersvoorspelling (of de vorderingen van je reparaties...) in de gaten kunt houden voordat je je inschrijft. De organisatie zou uiteraard liever zien dat alle inschrijvingen zo snel mogelijk bekend zouden zijn, zeker met deze lage deelnemersaantallen. 8 deelnemers is volgens mij wel het minimum. Je zou nog kunnen denken aan 6, maar dan moet je de teams loslaten. Dan kun je nog steeds met je eigen liertje starten, maar heb je telkens een andere coach. Je moet wat.
Vandaag begon de wedstrijd laat, omdat familie Heijne door Rijkswaterstaat het bos in was gestuurd en de rest ook op tempo 2 stond. Eenmaal allemaal aanwezig volgde nog wat overleg over de positie van de lieren en de keerrollen. Dat is in Olst nu eenmaal een beetje puzzelen met lijnen van 145 meter lang. De wedstrijd is rond 11 uur van start gegaan.
Zelf mocht ik als eerste starten. Ik koos vanwege windkracht 0 - 1 voor de Maxa Pro 4 meter. Had ik nog nooit mee gelierd en 3 maanden geleden voor het laatst mee gevlogen. In de tussentijd wel met de F3B Fosa Lift gevlogen omdat ik dus een stevig briesje verwachtte. Vliegen met een F3J model tijdens een F3J wedstrijd is beter. Lieren bij F3J is voor mij nieuw. Ik vloog F3J van 1999 tot en met 2003. Toen werden de modellen nog opgelopen door 2 man, maar toen waren er ook nog ca. 70 deelnemers. Lieren is ideaal als vervanging voor de 2 man. Veiliger ook.
Mijn Maxa is een extra light versie van 1700 gram. Vandaar wat angst voor het lieren, maar ik moet zeggen dat het prima ging. Af en toe moest ik het pedaal van de lier even loslaten vanwege enthousiast doorbuigen van de vleugel. Mijn coach / team voor vandaag was Peter Cramer. We kenden elkaar niet, maar we hadden niet lang nodig om goed op elkaar ingespeeld te raken. Het hielp wel mee dat we beiden uitermate ontspannen waren. De andere 6 deelnemers waren verdeeld over 2 vaste teams.
Na de start vloog ik recht de thermiek in. Dan weet je dat 10 minuten ook veilig is gesteld. Dan nog de landing. Daar ontbrak de routine bij mij. Zowel tijd als positie van de neus na de landing gingen alle 6 ronden niet lekker. Bij F3B heb je de luxe om ook langer dan 10 minuten te mogen vliegen. Bij F3J volgt na het overschrijden van de tijd een stevige puntaftrek. Dat werkt bij mij altijd wat benauwend.
Het verslag van vandaag is eigenlijk best saai. Persoonlijk 6x "Hammerbart" zoals de Duitsers zeggen. Dus 6x met gemak de 10 minuten volgevlogen. Gevolgd door telkens een matige landing. Dit gold voor de meeste deelnemers, behalve voor Rob Sanders. Die beheerst het landen goed. Zelfs met keiharde kleigrond.
Verder bij niemand schade. Wout had een kleine reparatie te doen, maar kon verder.
Hierna nog wat foto's, een grafiek, de einduitslag en ongevraagd advies.
Start van de Prestige 2PK door Rob Sanders
De landingen van de Prestige 2PK zagen er beheersd uit.
Gecoached door Johan Walvoort
Start van de Aspire van Erik Heijne door Wout Heijne
De landing was zo niet gepland.
Maar wel zo
Start van de Explorer van Jonathan Soesman door Rob Sanders
Start van mijn Maxa door Peter Cramer
Start van de Matric (?) van Wout Heijne door Erik Heijne
Start van de Maxa (Windy version) van Raimond van Dijk door Wout Heijne
Oja, dan dit! Zo sta je naar je model te turen dat hoog cirkeld en zo komt plots een onmiskenbaar Noordwijkerhouts geluid je oren binnen. Nico van den Burg in Olst als toeschouwer. We hadden elkaar beiden niet verwacht. Met Nico is het altijd gezellig en daarom neemt hij de volgende keer de No Gravity mee. 5 nieuwe Eneloop penlights solderen en het apparaat kan er weer jaren tegenaan.
Voor mij nieuw, maar in deze omgeving wemelt het van de ooievaars. In de grafiek hieronder zie je een licht groene lijn op 180 seconden de 70 meter aantikken. Dat is niet leuk als je nog 7 minuten te gaan hebt, maar met zo'n cirkelende ooievaar boven je hoofd geen enkele reden voor stress. Bovendien vlogen de andere 2 deelnemers net zo hoog (of laag). Ook zonder ooievaar of thermiek is er geen reden voor groot verschil in punten tussen de deelnemers. Het wordt echter wel spannend als 1 deelnemer besluit tot op lage hoogte door te zoeken naar thermiek en anderen een herstart gaan maken, maar dat was hier niet aan de orde. We cirkelden weer vrolijk naar aangename hoogte.
Hieronder 5 vluchten van vandaag gelogd. De eerste vlucht ontbreekt, omdat de Altis nog in de Fosa Lift ingebouwd was. Maar het is allemaal van hetzelfde laken een pak. Opvallend vond ik nog de starthoogte van enkele vluchten. De Maxa komt 3x op bijna 180 meter uit. Dat is dan wel met ca. 10 seconden lieren waar je internationaal niet mee aan hoeft te komen. Hoewel? Ook internationaal is er weinig tot geen interesse meer in F3J. Tijdens het lieren heb ik wel de tegenstanders in de gaten gehouden en ben ik van de lijn afgedoken toen zij dat ook deden. Dat verklaard wat spreiding in de starthoogte. De gele lijn van de 5e ronde vind ik ook wel interessant. Ruim 1,5 minuut stijgen met 2,2 meter/seconde is 230 meter hoogte erbij pakken. Dan vlieg je pas ontspannen je 10 minuten vol.
Uitslag van vandaag
Het was een gezellige en prima dag. En toch vindt Buitendijk nog wel iets om over na te denken. Dat is tenslotte ook mijn werk; Verbeteren. Dus hierbij nog ongevraagd edoch goed bedoeld advies ter overweging.
- Niet omdat ik nu plaats mag nemen op het ereschavot, maar het is dus leuk om aan het einde van de dag een prijsuitreiking te hebben. Dat levert een mooie F3J PR foto op en een aardigheidje (trofee) voor op de schoorsteenmantel. Het is een wedstrijd geen fundag of clinic. Volgens mij moet het mogelijk zijn om de 3 scores te verwerken in de 10 minuten van de volgende ronde. Ik zag bij F3B wedstrijden hetzelfde gebeuren. Geen prijzen meer, maar een fles wijn of sixpack. Daarna helemaal geen prijzen meer. Daarna geen prijsuitreiking meer. Daarna pas dagen later de uitslag per mail. Ik zou zeggen: Probeer niet in deze spiraal omlaag te belanden. Er zijn wat mij betreft minimale voorwaarden waar een volledige wedstrijd aan moet voldoen. Daar hoort volgens mij een prijsuitreiking bij.
- De scores houden de deelnemers zelf bij. Dat is prima en ontlast de wedstrijdleider. Het zou handig zijn om de ruimte op de papiertjes voor de score iets groter te maken, want nu was het priegelen wat leidt tot foutieve interpretatie van degene die de score in moet voeren.
- Er zijn, net zoals ik, wel meer oud-wedstrijdvliegers die nog best beschikken over prima vliegmateriaal. Ik heb het dan over F3B, F3F, F3J, F3K, F3L, F5B en F5J deelnemers uit heden en verleden. Ik zou deze personen actief aanschrijven / uitnodigen. Het huidige deelnemersaantal is het minimum en erg wankel. Enkelen erbij is al veel winst. Wedstrijden annuleren door te weinig deelnemers is desastreus. Het is prima als steeds anderen meedoen omdat de wedstrijd toevallig in de buurt is of op hun club gehouden wordt. Het is belangrijk dat de kern kan blijven vliegen. Wat ik niet begrijp is dat ik in mijn 23 jaar F3J tijd nog nooit een model tijdens een F3J wedstrijd heb zien vliegen met minder dan 6 kanalen. Anders gezegd, met een RES / F3L model had je vandaag goed mee kunnen doen en zelfs kunnen winnen.
- Hoe kleiner het deelnemersaantal hoe verstandiger het volgens mij is om de teams los te laten. In dit geval hebben de nummers 1 en 2 in de uitslag van vandaag niet tegen elkaar gevlogen omdat ze in één team zitten. Die situatie hadden we bij F3B jarenlang ook en is voor andere deelnemers niet motiverend. Het lijkt me verstandiger dat bij een klein deelnemersaantal iedereen tegen iedereen te laten vliegen. Dat is minder relevant bij veel deelnemers, maar des te relevanter bij kleinere aantallen. Je start op je eigen lier. Alleen de coaching wisselt en daar heeft iedereen mee te maken en is daarom weer gelijk.
|
